Sophie en haar partner waren na 12 jaar samenwonen uit elkaar gegaan. Uiteindelijk was zijn alcoholverslaving de druppel die tot de breuk heeft geleid. Onderling communiceerden ze daarna nog wel. Sophie maakte zich echter veel zorgen over wat haar kinderen in het omgangscontact met hun vader meemaakten. Er was wel altijd familie bij aanwezig, maar wat voor effect had zijn vaak onvoorspelbare (verslavings)gedrag op de kinderen? Uiteindelijk heeft de rechter ouders verwezen naar Combinatie Jeugdzorg voor een traject bij het Omgangshuis. Hun dochtertje was toen 3 en hun zoontje 5 jaar. De hulp van het Omgangshuis is, naast begeleide bezoeken van de kinderen met hun vader, ook gericht op het sterker maken van de kinderen, zodat zij hun wensen en last in de conflictsituatie naar voren kunnen en durven brengen. Het gaat er uiteindelijk om dat ouders, ondanks hun onderlinge conflict, het belang van de kinderen blijven zien en voorop zetten. Bij Sophie waren juist haar zorgen om haar kinderen de aanleiding voor de hulp. Zij wist niet goed hoe ze de situatie verwerkten.
Sophie: “De kinderen snapten niet helemaal wat er aan de hand was. Ze hadden veel vragen, met name mijn zoontje. Wanneer kunnen we papa weer zien? Waarom kan dat niet vaker? Met de kindercoach van het Omgangshuis hebben ze hun verhaal en vragen kunnen delen. Ze konden alles kwijt, over papa én over mama. Als moeder maak ik natuurlijk deel uit van de situatie. Ik wil hun papa niet afvallen op een manier die niet goed is voor de kinderen. En ik heb ook niet altijd passende antwoorden omdat de situatie me raakt. Een kindercoach die als neutraal persoon naast de kinderen gaat staan is dan heel belangrijk. Zij gaf hen uitleg en antwoorden en daardoor voelden ze zich gehoord en gezien. Ik zag aan de kinderen dat ze dat prettig vonden. Er kwam een vorm van berusting over hen heen.”
“De medewerkers van Echtscheidingshulpverlening merkten gaandeweg dat vooral mijn zoontje moeite had om de situatie te verwerken. Zij gaven aan dat hij baat zou hebben bij extra behandeling, zoals diagnostiek. Omdat ik tevreden was over de geboden hulp wilde ik deze trajecten ook graag door Cominatie Jeugdzorg laten uitvoeren. De gemeente heeft dat onderschreven en mogelijk gemaakt door hiervoor de beschikkingen af te geven. Zo kon de geboden hulp optimaal op elkaar worden afgestemd. Er is gekeken hoe mijn zoontje is opgegroeid, wat hij van de conflictsituatie thuis had meegekregen, hoe het op school ging en zo meer. Ook heeft hij een intelligentietest gehad om te kijken wat hij wel en niet begrijpt. Gezien mijn zorgen is er tevens EMDR-therapie ingezet, om helder te krijgen of mijn zoontje echt hulp nodig had bij de verwerking van de situatie of dat hij er als jongetje van 5 met zijn persoonlijkheid gewoon moeite mee had. Het voelde heel goed hoe gedegen ze dat bij Combinatie Jeugdzorg oppakten.”
“Wat ik ook bijzonder vond, is de investering in ons als ouders. Tijdens de begeleide omgang van de kinderen met hun vader bij het Omgangshuis, moest ik steeds een uurtje wachten. Maar dan kwam er toch altijd iemand van Echtscheidingshulpverlening met me praten over hoe het met mezelf en de zorg voor de kinderen ging. Ook in de situatie van vader is gekeken naar mogelijkheden in plaats van beperkingen. Gezamenlijke gesprekken met hem en mij waren niet altijd mogelijk. Dan verwacht je dat de hulpverlening daarna alleen belletjes pleegt om te kijken of vader in staat is om naar de omgang te komen, maar er is veel meer inzet geleverd. Via contacten en samenwerking met zijn verslavingszorgverleners en met zijn familie waren ze steeds goed op de hoogte van de ontwikkelingen in zijn situatie. Ze hebben echt naar alle facetten gekeken.”
“De wetenschap dat alles goed is onderzocht, geeft veel rust thuis. Want als ze maar één ding onderzoeken, kan dat weer andere dingen triggeren. En dat maalt dan in je hoofd. Wat als mijn zoontje toch met een trauma worstelt? Wat als er bij de familie iets speelt? Daar ben je dan mee bezig. Maar nee, alle vragen zijn beantwoord. Mijn kinderen aanvaarden de situatie zoals die nu is en ik zit niet meer vol zorgen. Door de gesprekken en het spiegelen voel ik me nu ook sterker als persoon en als moeder. Ik bleek namelijk bezorgder dan mijn kinderen en misschien bracht ik die bezorgdheid wel onbewust op mijn kinderen over. Het helpt hen meer als ik rust uitstraal. Dat doe ik nu ook heel bewust.
De rechter heeft inmiddels uitgesproken dat de contactmomenten tussen de kinderen en vader tijdelijk zijn stopgezet totdat mijn ex meer aan zichzelf heeft gewerkt. Dat is een uitspraak waar je het mee moet doen. Het mooie van Combinatie Jeugdzorg is dan weer dat ze de verantwoordelijkheid nemen om die uitspraak in een gesprek uit te leggen aan de kinderen. En dat terwijl het traject al was afgerond. Wat is een rechter? Waarom zegt hij dit? Wat betekent dat? Nu hebben de kinderen een verhaal, ook voor later als ze 18 zijn. Ik vind dat echt superbijzonder.”
“Vanuit mijn werk in het onderwijs heb ik regelmatig met hulpverlening te maken, maar wat ik in dit traject heb ervaren, is ongekend. Er zou wat mij betreft veel meer geïnvesteerd mogen worden in dit soort hulpverlening, met een brede, gedegen aanpak vanuit het belang van de kinderen. Niet aan één touwtje trekken, maar alle facetten meenemen. Daar ben je als gezin pas echt goed mee geholpen, daar kun je mee verder.”
Om privacy redenen is Sophie niet de echte naam van deze moeder en de foto niet de beeltenis van haar en haar zoon.
© Combinatiejeugdzorg